Powtarzające się świadczenia niepieniężne – czy jest to sposób na nowy Polski Ład?
Powtarzające się świadczenia niepieniężne wspólnika na rzecz spółki. Obowiązujący od 1 stycznia 2021 r. Polski Ład wprowadzi nie lada zamieszkanie, m.in. wśród wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Konieczność płacenia składki zdrowotnej nie wszystkim się uśmiecha, stąd poszukiwania legalnej opcji na „ominięcie” tego zobowiązania.
Taką opcją jest skorzystanie z art. 176 ksh, który mówi o zobowiązaniu wspólnika do świadczenia powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki. Wypłata świadczeń z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych określonych w art. 176 ksh nie stanowi bowiem podstawy do naliczania składek na ZUS – i tego Polski Ład nie zmienia. W analizowanej sytuacji spółka nie ma więc obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wypłacanego wspólnikom spółki wynagrodzenia w oparciu o art. 176 ksh.
Art. 176 ksh:
§ 1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.
§ 2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.
§ 3. W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.
Aby skorzystać z wskazanej powyżej alternatywy, należy więc spełnić następujące przesłanki:
– zobowiązanie wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do powtarzających się świadczeń niepieniężnych musi być uregulowane w umowie spółki;
– w umowie spółki należy wskazać rodzaj oraz zakres przedmiotowych świadczeń;
– w umowie spółki należy wskazać, że wspólnikowi za ww. świadczenia przysługiwać będzie wynagrodzenie;
– przedmiotowe świadczenia muszą mieć charakter niepieniężny oraz powtarzalny.
Ostatni z powyższych punktów budzi jednakże najwięcej kontrowersji. W doktrynie bowiem podkreśla się znaczenie owej powtarzalności. Oznacza to, że przedmiotowe świadczenie wspólnika musi być powtarzalne. Musi cechować się więc okresowością, powtarzalnością, cyklicznością. Nie mogą to być natomiast ani świadczenia jednorazowe, ani świadczenia o charakterze ciągłym. Tymczasem, w praktyce granica pomiędzy powtarzalnością, a ciągłością może okazać się cienka. Temat tym bardziej skomplikowany, że „powtarzające się świadczenia niepieniężne” nie mają definicji legalnej.
Podsumowując, skorzystanie z rozwiązania art. 176 ksh (powtarzające się świadczenia niepieniężne) może być opcją, satysfakcjonującą zainteresowanych ominięciem konieczności płacenia składki zdrowotnej. Warunek to – obok wskazanych powyżej przesłanek – brak pozorności w przedmiotowych świadczeniach oraz prawidłowo skonstruowane zapisy umowy spółki.
